Integracja sensoryczna to inaczej umiejętność rozumienia i przetwarzania bodźców i informacji z otoczenia i własnego ciała dzięki zmysłom. Pozwala to dziecku zrozumieć jak funkcjonuje otaczający je świat .
Terapia SI – co to takiego?
Opiera się głównie na zabawie. Terapeuta dostosowuje wszystkie ćwiczenia do możliwości i poziomu rozwojowego dziecka. Na sali integracji sensorycznej znajdują się różne sprzęty takie jak np.: huśtawki, hamaki, platformy równoważne i piłki. W czasie ćwiczeń dziecko usprawnia bazowe systemy sensoryczne i procesy nerwowe, które leżą u podłoża różnych umiejętności. Następuje integracja bodźców zmysłowych, co będzie miało ogromny wpływ na późniejszą naukę pisania, czytania, czy jazdy na rowerze. Na postawienie diagnozy dobierane są odpowiednie ćwiczenia.
Jeżeli proces integracji sensorycznej u dziecka jest zaburzony, to mogą pojawić się problemy z:
- nauką
- koncentracją, uwagą, spostrzeganiem,
- koordynacją, równowagą,
- trudnościami w relacjach społecznych,
- opóźnionym rozwojem mowy,
- szybką męczliwością, niechęcią do prostych, krótkich aktywności fizycznych,
- zaburzeniami praksji - planowania motorycznego,
- trudnościami z integracją odruchów niemowlęcych.
Zaburzenia integracji sensorycznej
Poniżej znajduje się kilka sygnałów, które mogą świadczyć o potencjalnych zaburzeniach sensorycznych dziecka, np.:
- Zbyt duża wrażliwość na bodźce:
- unika przytulania się, dotyku,
- lubi nosić tylko wybrane rodzaje ubrań, przeszkadzają mu metki.
- nie lubi brudzić się klejem i farbami, różnymi masami plastycznymi.
- nie lubi myć zębów, czesać się i obcinać paznokci,
- odczuwa stres i poddenerwowanie w głośnych miejscach,
- źle reaguje na głośne dźwięki, np. muzykę, odkurzacz.
- Zbyt mała wrażliwość bodźce:
- nie zauważa zadrapań, czy siniaków po przewróceniu się,
- podczas kolorowania, rysowania bardzo mocno dociska kredkę,
- lubi głośne dźwięki,
- lubi mocno przytulać i być mocno przytulane.
- Agresja:
- szybko się denerwuje, reaguje agresją na przytłoczenie odbieranymi bodźcami
- Ruchliwość:
- jest w ciągłym ruchu i ma dużą potrzebę tego ruchu,
- łatwo się rozprasza, trudno jest mu się skoncentrować,
- lubi trzymać coś w rękach i tym poruszać,
- często przewraca się,
- idąc po pokoju obija się o meble, ściany,
- boi się wysokości
- Opóźnienie w rozwoju zdolności ruchowych:
- trudność sprawia mu uczenie się nowych umiejętności np. jazdy na rowerze,
- ma problemy z zapinaniem guzików, sznurowaniem butów,
- niepoprawnie trzyma ołówek, kredkę,
- niepewnie i z asekuracją schodzi po schodach,
- ma problem z wycinaniem po śladzie.
- Problemy żywieniowe:
- unika nowych smaków,
- nie akceptuje niektórych konsystencji posiłków,
- ma tendencję do wpychania dużej ilości jedzenia do buzi.
Jeżeli rodzic zauważy któreś z wyżej wymienionych trudności u swojego dziecka, to dobrze jeśli uda się do terapeuty integracji sensorycznej, który zaproponuje ewentualną terapię i zaleci ćwiczenia do domu.
W Kinesi przeprowadzamy diagnozę SI i kompleksową terapię małych i większych dzieci. Diagnoza składa się z trzech oddzielnych spotkań po 50 minut: jednego z rodzicem i dwóch z dzieckiem (razem z rodzicem). Po przeprowadzonym badaniu rodzic otrzymuje pisemną diagnozę opisującą wyniki badania.
Jeżeli dziecko posiada już diagnozę SI (np. z innej placówki), to jak najbardziej może uczęszczać do Kinesi na samą terapię. Wtedy wskazane jest dostarczenie na pierwsze spotkanie pisemnej diagnozy SI, tak aby terapeuta mógł wstępnie zapoznać się z trudnościami swojego małego Pacjenta.
Terapia SI w Kinesi trwa 50 min i jest prowadzona przez wykwalifikowanych terapeutów i diagnostów zaburzeń integracji sensorycznej.
